Hans Bouman voltooide de studies Pedagogische Academie en Engelse taal- en letterkunde, en was redacteur van het tijdschrift Propria Cures. Na zijn studie Engels vestigde hij zich als freelance journalist en auteur. Hij is sinds 1985 recensent Engelstalige literatuur voor de Volkskrant, en publiceerde daarnaast onder meer in REIZEN Magazine, VPRO Gids, Felderhof, Seriously, HP/De Tijd, Management Team, Elsevier, Intermediair, Avenue, Flying Dutchman, Elegance, Elle, Arts & Auto, Seriously, Ernst & Young Magazine, Meridian, Plus Magazine, Vrij Nederland en andere publicaties.
Van 2000 tot 2007 werkte Bouman bij ANWB Media, als eindredacteur van het maandblad REIZEN Magazine. In de periode 2004-2005 was hij interim-hoofdredacteur van dit tijdschrift. Hij is als docent verbonden aan de Schrijversacademie en als docent/coördinator aan het journalistieke samenwerkingsproject van de Fontys Hogeschool voor Journalistiek in Tilburg en de ANWB. Via De Boekenfluisteraar begeleidt hij individuele manuscripten.
Bouman publiceerde diverse boeken, zowel voor volwassenen als kinderen. Daarnaast vertaalde hij literair werk van onder anderen Paul Theroux, J.G. Ballard en Paul Bailey. Hij schreef essays en letterkundige bijdragen voor literaire tijdschriften en boekuitgaven als Hoger Honing – 60 jaar Bezige Bij; Kuifje in de echte wereld; Als ik die Dom niet had; Het wereldraadsel; Stad van zachte idioten en Geen verlangen zonder tekort – De toekomst van de Nederlandstalige roman.
In 2006-2007 (Arnon Grunberg: Tirza) en 2017-2018 (Murat Isik: Wees onzichtbaar) was Boumanjurylid van de Libris Literatuurprijs. Ook was hij jurylid van o.m. de VPRO Bob den Uyl Prijs en de C.S.S. Crone Prijs en is hij juryvoorzitter van de Aad Struijs Persprijs. Voor Het Literatuurhuis in Utrecht schreef hij de tekst voor Utrecht: City where you learn to read (twee edities: Nederlands en Engels), het bidbook waarmee de stad in 2017 de titel UNESCO City of Literature binnenhaalde.
